jeśli o mnie chodzi, to nigdy nie podejrzewałam, że mam dostatecznie silna wolę, aby dokonać tego, czego jednak dokonałam zaczęłam ważąc 106.9 kg.
począwszy od listopada a kończąc na maju, straciłam 15 kg. 6 miesięcy i kilka dni mi to zajęło. zaczęłam się czuć lepiej, o wiele rzadziej miewałam bóle głowy, ciśnienie wróciło do normy, moje ciało sporo się zmieniło.
potem odpuściłam chudnięcie, zaczęłam jeść coraz więcej, nawet rzeczy, które wcześniej omijałam szerokim łukiem. kiełbaska z ogniska? spoko. kieliszek wina - cała przyjemność po mojej stronie. mamine ciacho - luzik. nieprzyzwoite ilości owoców prosto z ogrodu - codziennie. ponieważ moje powracanie do normalnego jedzenia przypadło na okres lata, to większe ilości przyjmowanych kalorii akurat równoważyłam mimochodem tym, że sporo się ruszałam. rowerek, wycieczki, praca w ogrodzie, normalne rzeczy w lecie
jasne, że nadal co dwa dni stawałam na wadze, ale nie było niespodzianek. jadłam co chciałam, a wciąż oscylowałam w okolicach 92 kilosków (raz spadałam do 90, a raz szło do 93), a jestem pewna że przez ten okres "wolności pokarmowej" nadrobiłam deficyty witamin i innych składników odżywczych, których mogło mi brakować podczas okresu gubienia wagi. wiadomo że staramy się układać dietki tak by nie tracić przy tym na zdrowiu, ale na ile nam się to udaje..? tego nie wiem.
żyłam sobie tak spokojnie, minął maj, minęło lato, październik. przyszedł listopad, a ja nadal ważyłam 92kg i mimo że nadal jadłam co chciałam i kiedy chciałam, a aktywność fizyczna spadła (przyszła jesień, zapachniało zimną), to efektu jojo nie było.
może uniknęłam jojo właśnie dlatego że tak rozplanowałam dietę? zima i wiosna odchudzanie, lato + aktywność podczas powracania do normalnego jedzonka? kto wie. ale skoro zadziałało za pierwszym razem, czemu nie spróbować ponownie?
i dlatego gdzieś tam na środku listopada zaczęłam powolutku wracać do jedzenia co trzy godzinki małych porcji i innych takich tam moich dietkowych przykazań. w grudzień wkroczyłam już w pełni na zasadach dietki i po raz pierwszy od dawna przekroczyłam magiczną granicę 90 kg na stałe.
ponieważ wracam do dietki i starych dietkowych nawyków - wróciłam także na forum, aby móc się pochwalić 15 zgubionymi wcześniej kiloskami i 3 zgubionymi dopiero co
no i żeby zgubić 9 które mam jeszcze na karku, oczywiście
jeśli mi się uda i zejdę do 80 kg, to będzie dla mnie niesamowite osiągnięcie. jestem wysoka (około 178cm), więc przy 80 kilogramach BMI będzie już na granicach normy, pożegnam się z terminem nadwagi
tak wiec kończę tego posta z opisem mojego dotychczasowego sukcesu z nadzieją, że za jakiś czas będę mogła dopisać drugi rozdział mojej historii chudnięcia
Do góry
Zgłoś
sobie wymarzyłaś... 
Niektore nawet powrociły do nałogu ale ja si nie poddaje 
albo mnie pamięć zawodzi, albo przedtem ich nie było... 
także spoko 
