17 odpowiedzi w tym temacie

[slonko2544]

witam
nie wiem,czy w dobrym miejscu dodaję nowy temat,ale myślę,że o tym też się powinno pisać,mianowicie o anoreksji i bulimii...
co Wy na to

[Enivr0]

mam znajomą która jest chora na anoreksjie bidulka przez tą chorobę strasznie wygląda jakąś próbuję ją na duchu podnieść co jakiś czas przychodzę do niej pogadać i zobaczyć co tam u niej słychać... na prawde ładną dziewczyną była ale coś takiego jej się przytafiło na prawde przykre

[slonko2544]

ja mam 2 siostry cioteczne,które były chore na anoreksję,na szczęście trafiły do dobrych szpitali i dobrych lekarzy i wyszły z tego
ale podejrzewam,że rodzona siostra jest chora...

[Enivr0]

ja mam 2 siostry cioteczne,które były chore na anoreksję,na szczęście trafiły do dobrych szpitali i dobrych lekarzy i wyszły z tego
ale podejrzewam,że rodzona siostra jest chora...

hmmm w sumie dla twojej siostry jeżeli widzisz pierwsze oznaki jedenj albo drugiej choroby to skonsultuj się z psychologiem on może coś pordzić albo ją zapisz na wiziyte

[slonko2544]

Enivr0, ona ma 26 lat i nie ma na nią bata

[bernadetta]

Dziewczyny, jeśli tylko widzicie, że ktoś z Waszego otoczenia jest chory na anoreksję lub bulimię, natychmiast kogoś o tym zaalarmujcie! To oczywiste, że pomoc tej osobie będzie rzeczą niezwykle trudną, ale trzeba coś zrobić! Nie można zostawiać anorektyczki samej sobie i mówić "Kiedyś sama zrozumie, że robi głupotę...", bo ona nie zrozumie, a w najgorszym wypadku umrze z głodu, tudzież wyjałowienia organizmu.
Anoreksja to choroba o naprawdę banalnym podłożu. Najczęściej atakuje osoby w wieku dojrzewania, które często mają zaniżone poczucie wartości, problemy z przystosowaniem, kompleksy. W miarę rozwoju choroby, namnażają się ich kompleksy. Anoreksja to zakrzywiony obraz siebie. I przede wszystkim wielki błąd to porównywanie anorektyczki do dziewczyny skrajnie wychudzonej z wystającymi kośćmi miednicy. Bzdura! Anorektyczka może ważyć 90, 80 kg! Pierwsza faza tej choroby to 'niezauważanie' zmiany ciała wraz ze spadkiem wagi.
Przeciętna anorektyczka patrząc w lustro mówi "Ważyłam 100 kg, byłam gruba, ważę 80 kg, jestem tak samo gruba i brzydka..."

Czasami wystarczy kilka rozmów z psychologiem, a czasami potrzeba wiele wysiłku i pomocną dłoń, która cierpliwie będzie czekała, aż chora zechce ją uścisnąć.

[Laluna]

moja dobra koleżanka chorowała na bulimię. Lekarzowi ciężko było stwierdzić czy rozwinęła się u niej pełna postać choroby bulimicznej czy jedynie bulimiczne postępowanie było objawem nieprzystosowania do nowej rzeczywistości. Ona sama pięknie określa ta chorobę "Bulimia to po prostu potrzeba miłości"

[Kalinka]

Moja siostra była nawet na oddziale zamkniętym na terapii przez 9 tygodni...

[Kama36]

i pomogło?

[gregorjan]

Chcesz nabrać masy, zdrowo żyć? Napisz, pomogę.
Tylko naturalne składniki. Dla osób z Poznania bezpłatna analiza formy...Napisz, to nic nie kosztuje

[swirurg]

nie ma to jak umiescic reklame w takim temacie ;/

[chmurka]

Moja siostra była nawet na oddziale zamkniętym na terapii przez 9 tygodni...

Dołączam się do pytania Kamy36 - pomogło?

[kenji]

moja koleżanka była wczesną bulimiczką, a jej siostra wczesną anorektyczką. Obie się opamiętały w porę, ale ich rodzina nic o tym nie wiedziała, nawet one o sobie nawzajem.

[hAnys090]

bylem kiedys jakby w tej chorobie...

[Przemko]

Ja słyszałem kiedyś że fotomodelki które są anorektyczkami biorą waciki zamaczają je w wodzie i połykają by nie czuć głodu. Jednak nie mam pojęcia czy to jest prawda.

Anoreksja i bulimia to nie choroba tylko przekonanie. Powinniśmy je wyeliminować z głowy osoby która na to cierpi. Jednak jak by nie było mody na szczupłe, wyrzeźbione sylwetki itp. to by takie osoby nie miały postaw by się tak zachowywać.

[raq102]

Dlaczego reakcja otoczenia jest tak ważna? Ponieważ chory nie zdaje sobie sprawy z tego, że jest chory, że jego działania wpływają negatywnie na jego ciało i życie. Kiedy spogląda do lustra nie widzi tego, co jego otoczenie, czyli wychudzonego ciała, wystających żeber, tylko grubasa, którym często nigdy nie był. Leczenie jest zazwyczaj długotrwałe, zdarza się, że i nieskuteczne. Bez przekonania chorego, że potrzebna jest pomoc, że coś jest nie w porządku, nikt nic nie zdziała.

Zazwyczaj stosuje się terapię psychologiczną, która ma za zadanie przede wszystkim zwrócenie choremu uwagi na jego problemy i nauczenie go radzenia sobie z nimi. Najtrudniejszym procesem w drodze do wyzdrowienia jest otworzenie się na pomoc, a ze strony terapeuty jest to dotarcie do świadomości chorego. W skrajnych przypadkach stosuje się przymusowe leczenie w postaci dokarmiania zastępczego (kroplówka) i dokarmiania na siłę, połączone z terapią psychologiczną. W Polsce w takich wypadkach, gdy chory nie zgadza się na leczenie, potrzebna jest zgoda sądu na interwencję i jednoczesne pozbawienie chorego prawa do samostanowienia o sobie.
Skutki uboczne leczenia

[Dagmara S. dietetyk]

Bulimia jest zjawiskiem złożonym, w którym splatają się elementy fizjologiczne i psychiczne. Bardzo trudno samemu wyjść z bulimii, a dietetyk ani też żadna dieta na początku terapii w tym nie pomogą.

Pierwszym krokiem powinno być szukanie pomocy u specjalisty - należy udać się do lekarza rodzinnego lub psychologa. Najlepsi są terapeuci i psychoterapeuci, którzy poprzez terapię dojdą do przyczyny powstania choroby a nie będą leczyć tylko skutków.